۱۰/۱۰/۱۳۷۷
جناب آقای دکتر محمد رحیمیان معاون محترم پژوهشی دانشگاه تهرانبا تقدیم احترام معروض میدارد، بطوریکه مستحضرید، مجسمه فردوسی که «حِرزاَمان» باغ نگارستان است، به کوشش و همت دانشجویان ایرانی مقیم فرانسه تهیه، و در سال ۱۳۱۳، آنرا در باغچه‌ای که «گلگشت فردوسی» نام نهادند نصب گردید. (که بر پایه مجسمه نیز نوشته شده است)
یکی از آن دانشجویان (دکتر چهرازی) سند ارزنده‌ای را که گواه هزینه‌ها، ساختن و فرستادن مجسمه بوسیله ۴۱۰ دانشجوی ایرانی است، به دکتر باستانی پاریزی داد، که با شرح و حواشی در کتاب «شاهنامه آخرش خوش است» آمده.
سهشنبه گذشته، جناب آقای دکتر مقاره‌ای، پزشک معروف، استاد بازنشسته دانشگاه تهران که از بنیان‌گذاران بیمارستان مهر است، و یکی از آن ۴۱۰ نفر،به باغ نگارستان آمده، و در این کهنسالی، شرح مفصلی از آن رویداد را، با حافظه جوان و روحیه‌ای شاد، بیان داشتند.
از این ۴۱۰ نفر، خوشبختانه هنوز کسانی هستند که مانند آقای دکتر مقاره‌ای ـ که عمرشان دراز باد ـ بیش از ۸۵ سال دارند، و همه آنان از امتحان‌دادن در این محل، راهی تحصیل در فرنگ شده، و این مجسمه به کمک آنان برپا است، و جا دارد که با انتشار فهرست نام آنان (هرچند متأسفانه در فهرست تنها نام خانوادگی آنان آمده، ولی با کمک آشنایان میتواند آنان‌را شناسائی کرد) دعوتی کرد، و ضمن یادآوری و سپاس از همه آنان، نشان داد که کار خیر فرهنگی فراموش نمیشود. بعلاوه با اشارهای که آقای دکتر مقاره‌ای کردند میتوان در تعمیر و رونق مجدد «گلگشت فردوسی» از آنان یاری خواست.
و نیز شنیدم که چند نفر از این دانشجویان ایرانی ۶۵ سال پیش اکنون در فرانسه هستند که در سفر خود کوشش میکنم آنان را نیز بیابم، و بی‌گمان در تهیه آثار و اسناد دانشگاهی نیز کمکی ارزنده خواهد بود.
با تقدیم احترام و پوزش از این تصدیع.
محمود روح‌الامینی